Aangekomen!

Nou toen was het zover. De tijd was aangekomen om te vertrekken. Een pizzaatje gegeten op Schiphol met mam pap corne en ook Ingrid en Steef waren van de partij. Het afscheid viel me mee maar toen was ik toch echt alleen, na de douane. Met trillende handjes mijn zonnebrandje gekocht en naar de gate lopen.

Eenmaal in het vliegtuig ontmoet ik mijn buurman. Mohammed uit Indonesië. Een man met een eigen bedrijf, had heel de wereld al gezien en wilde me met alles helpen. Zijn hulp kon ik wel gebruiken met dat ingewikkelde touchscreen ding dat in de hoofdsteun van de stoel zat. Het bleek dat je er films mee kon kijken, spelletjes op kon spelen, wifi kon kopen en noem maar op. Etihad Airways was de maatschappij trouwens, echt een aanrader! Ik voelde me een prinsesje, zo lux. Een filmpje op, stoeltje naar achter, drinken wat je wilde en een drie gangen diner, wat wil je nog meer. Na een aantal uurtjes vervelend te hebben geslapen werd ik wakker gemaakt door mijn buurman. We zouden gaan landen. Deze man ging er met de eer vandoor en verwelkomde mij als eerste in Azië, Abu Dhabi it was. Overstapje van een uur. Even snel nog naar de wc voor ik weer het vliegtuig in ging dacht ik.

Ik doe de deur open en sta oog in oog met dertig vrouwen in boerka die zichzelf aan het wassen waren in de wasbak. Wake up call!! WELKOM IN AZIE. Zal wel tijd zijn geweest om te bidden..

Weer door de paspoortcontrole en op naar de volgende 6 uur. Zelfde maatschappij maar dan zonder buurman! Ik had drie stoelen voor mijzelf dus heb heerlijk kunnen slapen. Na deze korte vlucht was ik dan op bestemming; BANGKOK, helemaal alleen. Samen met een meid uit Engeland, die de pickup van de tassen ook niet kon vinden zijn we op pad gegaan. We hebben een wereldreisje door de luchthaven gemaakt maar dan toch hadden we beide onze tassen en daar scheiden onze wegen weer. Ik was WEER alleen. Inmiddels had ik mij er al bij neergelegd dat ik dus alleen drie uur in de bus zou moeten reizen naar Singbouri.

Eerst nog op zoek naar de mensen van de Green Lion. Na enige tijd had ik deze dan ook eindelijk gevonden. Toen kwamen de verlossende woorden. Ik zou vanavond naar een hotel en dan morgen overdag met de bus naar Singbouri, SAMEN MET MONIQUE! Die was al ingecheckt in het hotel en zou ik daar ontmoeten en was nederlands! Jippieeeee!

Aangekomen in het hotel bleek het nog eens een onwijs leuke meid te zijn van nog en maar 17 jaar, onwijs gaaf dat ze dit helemaal alleen doet. Samen hebben we in het hotel even een hapje gegeten, onze eerste muggensteken al in de pocket en sluiten de avond af met een potje skipbo. Vroeg de oogjes toe want morgen begint het echte werk! Introweek in Singbouri waar onze thaise kookkunsten, taal, en cultuur op de proef gesteld wordt.

Dikke kussen van uit Bangkok